بخش چهاردهم: إتمام حجت إمام در ادای حق دیگران
علی بن محمد: قال أوصل رجل(ارشاد/۳۵۲)گوید مردی از اهل سواد عراق مالی را -به ناحیه ی مقدسه- رسانید پس مال به او برگردانیده شد و به اوگفته شد:«أخرج حق ولد عمک منه و هو اربع مأه درهم» حقّ پسر عموهایت را از این مال بیرون کن که آن چهارصد درهم است.
و کان الرجل فی یده ضیعه لولد عمّه فیها شرکه قد حبسها عنهم این مرد در دستش یک پارچه دهی بود که در آن شرکتی داشت و حق شرکه یا خود ده را از آنان جلو گرفته بود پس این مرد بررسی در مقدار بدهکاریش به پسر عموهایش انجام داد مشاهده کرد که بدهکاریش به پسرعموهایش دقیقا همان ۴۰۰ درهمی است که امام عصر عجّل الله تعالی فرجه فرموده بودند. پس حق پسر عموهایش را به آنان تحویل داد و بقیّه را برای مولا صاحب الزمان فرستاد. پس امام روحی له الفدا آن را پذیرفتند.