پایگاه اطلاع رسانی استاد غلامحسین خالقی
بسم الله الرحمن الرحیم
آیه ی شریفه : اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِیّاکَ نَستَعِینُ
چنانچه در مطالب قبل مطرح گردید این آیه ی شریفه تاویلش در عصر ظهور حضرت مهدی ( عج ) آشکار خواهد شد که لَهُ اَسلَمَ مَن فِی السَّمواتِ وَ الاَرضِ یعنی هرکه در آسمانها و زمین است ، تنها تسلیم خداوند است .
همچنین در سطور گذشته دیدیم که چگونه مسجدی در کوفه برای نمازِ آن حضرت آماده میشود و نمازی با اِیّاکَ نَعبُدُ وَ اِّیّاکَ نَستَعِینُ در آن مسجدِ جدید الاحداثِ هزار دری برپا می گردد و در اینجا اضافه کنیم که عدّه ای از اهلِ رجعت در آن نماز شرکت می یابند و خصوصاً در مورد عصر ظهور یا کمی قبل از آن داریم که از آن تعبیربه ( ( اَلعَجَبُ کُلَّ العَجَبِ بَینَ الجَمادی وَ رَجَب مِن جمعِ اَشتاتٍ ) ) شگفتی ، تمامِ شگفتی بین ماههای جمادی و رجب ( یا بین دو ماه جمادی و رجب ) است که پراکنده ها جمع گردند ، که به تفسیر برخی روایات مرادِ از آن زنده شدنِ گروهی از مُرده ها در ماهِ رجب و یا در طلیعه ی ماه رجب است ، آنانکه بعضی از مراحلِ عالَمِ برزخ را طیّ کرده اند و با تمام وجودشان درک نموده اند که مُلک و سلطنتِ آنروز برای خداوند یکتای قهّار است ( لِمَنِ المُلکُ الیومَ ، لِلّهِ الواحِدِ القَهّارِ ) و از عالَمِ برزخ برگشته اند و قدرتِ بِلامُنازِعِ حضرتِ حقّ را درک نموده اند ، حال به مولای خود امام زمان اقتدا می کنند و زمانیکه او سوره ی حمد را قرائت می کند و میگوید اِیّاکَ نعبُدُ وَ اِیّاکَ نستعینَ خدا می داند که به آنها چه دست میدهد .
این یک نمازِ امام زمان است که توصیف گردید و نماز دیگرش در قدسِ شریف پس از فتح آن است که در هر یک از چهار جادّه ی اصلی منتهی به قدس ۱۲۰۰۰ نیرو از سربازانِ امام مستقرّ است و امام اراده ی نماز صبح را دارد ، مؤذّنِ امام اذان میگوید که ناگهان عیسی فرزند مریم از آسمان فرود می آید در حالیکه گویا از مویش آب فرو میچکد پس امام مهدی میگوید ( ای عیسی ) پیش آی و با مردم نماز بگذار ، عیسی میگوید : تنها نماز برای تو برپا شده است ، پس عیسای نبی پشت سر فرزند رسول الله نماز می گذارد (مضمون روایتی از رسول خدا ) .
رسول خدا در کلام دیگری وضعیّتِ نزولِ عیسی و نماز صبحِ آنروز را اینچنین توصیف میکند : لا تَزالُ طائِفَهٌ مِن اُمَّتی یُقاتِلُ عَلَی الحَقِّ حَتَّی یَنزِلَ عیسَی بنُ مَریَمَ عِندَ طُلُوعِ الفَجرِ بِبَیتِ المُقَدَّسِ ، یَنزِلُ عَلَی المَهدِیِّ فَیَقُولُ المَهدِیُّ تَقَدَّم بِنا یا نَبِیَّ اللهِ فَصَلِّ بِنا فَیَقُولُ هذهِ الاُمَّهُ اُمَراءُ بَعضُهُم عَلَی بَعضٍ ( البرهان فی علامات آخرالزمان ص ۱۶۰ و ۱۶۱ ) : همواره طائفه ای از امّت من بر حق پیکار میکند تا اینکه عیسی فرزند ِ مریم ، نزدِ طلوع سپیده ی صبح در بیت المقدّس فرو می آید ، پس مهدی میگوید پیشاپیش ما ای پیامبر خدا بایست و بر ما نماز بگذار، عیسی گوید این اُمّت بعضی امیرانِ بر بعضی هستند .
از بعضی روایات چنین استفاده میشود که هرچند مؤذّنِ حضرت مهدی اذان گفته است ، عیسای مسیح از نو اذان میگوید و آنگاه نماز صبح امام آغاز میشود و اینجاست که تثلیثِ مسیحیت محو گردیده و توحید در حمدِ حضرت ولیّ عصر تجلّی میکند که : اِیاکَ نَعبُدُ وَ اِیاکَ نَستَعِینُ