غنا و موسیقی از دیدگاه اسلام جلسه نهم

اطراب : صفت برای آواز وفعل ، یعنی ریتم یا آهنگی که شخصی می نوازد وطرب آور باشد.

تظریب : صفت برای فاعل ، یعنی شخص در صدای خود ایجاد طرب کند .

در تعریف مشهور فقهی دیدیم که فرمود : هو مد الصوت المستمل علی الترجیع المطرب

و مطرب یعنی که برحسب نوعش طرب آور باشد. مطرب صفت برای صوت وآهنگ است، برای فاعل نیست ولی اگر گفته می شد : مطرب ( از باب تفعیل ) صفت برای فاعل بود .

در نتیجه اگر صدایی  ، آهنگی در نوعش طرب آور بوده و لکن  خواننده، آهنگساز نتوانست در مخاطب به جهت صدایش طربی ایجاد کند باز هم حرام است.

نکته دیگر : صدای لغوی که اقتضای طرب دارد گرچه شخصی شنونده از حالت عادی خارج نشود ممکن است تاثیرات روحی داشته باشد.

حکم استفاده از آلات موسیقی :

۱- کلیب صیداوی گوید ، از ابا عبدالله شنیدم که فرمود :

ضرب العیدان ینبت النفاق فی القلب کما ینبت السماء الخضره

۲- و باز می فرماید :

من انعم الله علیه بنعمه فجاء عند تلک النعمه بمزمار فقد کفر

کسی که خدا بر او نعمتی عطا فرموده پس  نزد آن نعمت با نای بیاید آن نعمت را ناسپاس کرده است.

ان  شکرتم لا زیدنکم وان کفرتم ان عذابی القریب .

اگر سپاسگذار باشید ، من برنعمتم می افزایم واگر ناسپاسی کنید همانا عذاب من نزدیک است.

۳- ورام بن ابی فراس در کتابش نقل می کند که امام (ع) فرمودند :

لا تدخل الملائکه بیتا فیه الخمر او دف او طنبور او نرد ولا تستحاب دعاه هم و ترفع عندهم البرکه

ملائکه داخل نمی شود برخانه ای که در آن شراب یا دف یا طنبور یا نرد است و دعای آنان مستجاب نمی شود وبرکت از آنان گرفته می شود .