نمونه هایی از کلام پر اعجازمولا در نهج البلاغه (هنگام دفن حضرت زهرا(س) – بخش سوم
«هذا و لم یطل العهد و لم یخل منک الذّکر»
این همه مصیبت ها که بر سر دخترت آمد در حالی است که عهد به درازا نکشیده و ذکر و یاد از تو خالی نگشته.
و این سخن همانند کوله باری است که پشت هر شیعه ی محبّ را می شکند. این بی حرمتی ها ناشی از قساوت دل هاست و قساوت هم زمانی عدّه ای را فرا می گیرد که مهلت و مدّت و به تعبیر قرآنیش اَمَد بر آنان طولانی شود. مثل عصر ما که عصر غیبت مولایمان حضرت مهدی (عج) است : «و لا یکونوا کالّذین طال علیهم الامد فقست قلوبهم ، و نباشند مؤمنان مانند کسانی که اَمَد و مهلت و مدّت بر آنان طولانی گشت پس قساوت دلهای آنها را فرا گرفت.»
و این مسلمانان صدر اسلام نه تنها به بلیّه طولانی شدن اَمَد مبتلا نشده بودند بلکه حتّی مبتلای به طول عهد نشده بودند که آنچه را رسول خدا (ص) در باره ی حضرت زهرا (س) فرموده بودند فراموش کنند، بلکه عهد قریب بود و هنوز زخم مصیبت فراق رسول خدا بهم نیامده بود. «و لم یخل منک الذّکر ، و ذکر از شما خالی نشده بود.» ذکر گویا ساحت و میدانی است که این میدان هنوز از حضرت خالی نگشته بود و چنان حضرت در این ساحت و میدان حضور داشتند. فانّا لله و انّا الیه راجعون
پایگاه اطلاع رسانی استاد غلامحسین خالقی