کلمات نورانی امام زمان از آغاز تا کنون-قسمت هفتم

امام در روز هفتم از ولادت قرآن تلاوت می کند

شیخ صدوق که بیش از ۲۵۰ شیخ و استاد محدّث داشته که از جمله ی آنان است محمد بن حسن ولید محدث و رجالی بزرگ؛ و او برایش حدیث کند از محمد بن یحیای عطار و نامبرده از ابوعبدالله حسین بن رزق الله و برای ایشان حدیث نموده امام زاده ی شریف النسب موسی بن محمد بن قاسم بن حمزه بن امام موسی الکاظم علیهما السلام که معظّم له از ملاقاتش با حضرت حکیمه دختر امام جواد علیه السلام خبرمی دهد و قضیه ولادت امام زمان را حدیث می کند تا به آنجا که می فرماید:

او را نزدش –یعنی پدرش- بردم پس إمام دستش را زیر دو شغزش و پشتش بُرد و دو قدم فرزندش را بر سینه اش نهاد سپس زبانش را در دهانش نهاد و دستش را برد و چشمش و گوشش و مفاصلش کشید سپس فرمود:

تکلّم یا بنیّ سخن بگو ای پسرعزیزم. پس (حضرت مهدی چنین )گفت:

اشهدالله ان لا اله الّا الله وحده لاشریک له؛واشهد انّ محمدًا رسول الله صلّی الله علیه و اله سپس برامیرالمؤمنین و بر همه امامان-بر آنان درود تا به صلوات بر پدرش می رسد سپس سکوت می کند.

قضیّه ی روزهفتم

حکیمه گفت: چون روز هفتم فرا رسید آمدم پس سلام نمودم و نشستم پس فرمود: “هَلُمَّی إلیّ ابنی پسر مرا نزد من بیاور”پس سیّدم را آوردم در حالی که در خرقه ای قرار داشت پس مثل نوبت نخستین با او عمل کرد سپس زبانش را در دهان فرزندش قرار داد که گویا با آن او را با شیر یا عسل تغذیه می کند. سپس فرمود: تکلّم یا بنیّ ای پسرم سخن گو؛ سخن إمام به اینجا رسید که این آیه را تلاوت کرد: بسم الله الرحمن الرحیم و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم ائمّه و نجعلهم الوارثین؛ و نمکّنَ لهم فی الأرض و نُرِیَ فرعون

و هامان و جنودهما منهم ما کانوا یحذرون.(قصص-۵).