گفتار ونوشتارعاشورایی پیرامون سفک دم الحسین(ع)فی القران -قسمت دوم

ابتدا به سراغ فاتحه الکتاب می رویم ، سوره ای که سوره آغازین قرآن کریم است و گنجی از گنجهای عرش خدای رحمان است و هیچ نمازی به غیر از نماز میّت بدون حمد نیست و نمازی را بدون حمد از ما نمی پذیرند مگر فردی که مضطر باشد ، مثلاً در حال غرق شدن است .در حالت عادی باید این سوره را در نماز خواند . ببینیم در این سوره مبارکه چه اثر و نشانی از خود آقا امام حسین علیه السلام پیدا می کنیم و همچنین از خون مقدس امام (ع) .

شما می دانید خدای بزرگ سوره الحمد را به دو بخش تقسیم کرده ، قسمتی را برای خود قرار داده و قسمتی را برای بنده اش .می فرماید : « ایّاک نعبد و ایّاک نستعین اهدنا الصراط المستقیم صراط الذین انعمت علیهم غیر المغضوب علیهم و لاالضالین »

خدایا ! تنها تو را عبادت می کنیم و تنها از تو یاری می جوییم ( البته این آیه با امام زمان نیزارتباط دارد که باید درجای خودش بحث شود) خدایا ما را به راه مستقیم هدایت کن ، کدام راه ؟ راه آنهایی که تو بر آنان نعمت را تمام کرده ای.

تا می رسیم قسمت آخر که در ادامه ، اشاره می کنیم . از خدا می خواهیم که ما را به راه آنها که نعمت را بر آنان تمام کرده هدایت کند . این منعم علیهم ( آنهایی که خدا بر آنها نعمت را تمام کرده چه کسانی هستند

(من النبیین و الصدیقین والشهداءو الصالحین) :آنهایی که خدا نعمت را بر آنان تمام کرده « أنعم الله علیهم » چه کسانی هستند ؟ « من النبیین » از پیغمبران صدیقین ، شهداء و صالحین . خدا نعمت را بر این چهار گروه تمام کرده . حال ببینیم آیا آقا امام حسین علیه الصلوه و السلام جزء « منعمٌ علیهم » است ؟

آری ، امام از چند جهت جزء منعم علیهم حساب می شود :

۱- امام صدّیق است ! قول او فعلش را تصدیق می کند ، هر امامی صدّیق است ، یوسف پیغمبر صدّیق نبی بود . آن کسی که صدّیق است خدا نعمت را بر او تمام کرده .

۲- حضرت شهید است ! شهید به هر یک از معانی که شما می خواهید حساب کنید ، چون شهید در قرآن به دو معنا آمده است :

الف) به معنای گواه و شاهد « و کذلک جعلناکم امّهً وسطاً لتکونوا شهداء علی الناس و یکون الرسول علیکم شهیداً ». ما اینچنین شما را امّتی میانه قرار دادیم تا گواهان بر مردم باشید و رسول هم بر شما گواه باشد . پیامبر شهید است . امامان معصوم هم شهیدند یعنی گواه بر اعمالند.

امام حسین (ع) به این معنا شهید است . که اتفاقاً آقای طباطبایی می گوید : این شهدای در سوره نساء (من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین) به معنایِ شهیدِاصطلاحی در معرکه جنگ نیست . پس چیست ؟ شهید به معنای گواه است به قرینه آیات مبارکه دیگری که یک نمونه اش از سوره مبارکه بقره ذکر گردید که در سوره نساء در ایه دیگر نیزبه همین معناست .

“فکیف اذاجئنا من کلّ امّه شهیدا

چگونه خواهید بود وقتی که ما از هر امتی شهید ی آوریم و جئنابک علی هولاء شهیداً – ای رسول ! ما تو را بر این شاهدها ، گواه اوریم. امام حسین(ع)به این معنا شهید و گواه است ، آیه مبارکه سوره توبه (و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المؤمنون)بگو عمل کنید که خدامحققاًعمل شمارامی بیند،ورسولش و کاملهای درایمان.امام صادق:

(ایّانا عَنی۱) (ازکلمه مؤمنون در این آیه تنها ماراقصد نموده.توبه ۱۰۵) .

ب)شهید به معنای اصطلاحی،که دریک جای قرآن بیشترنیامده،البته درباره شهداآیه داریم امالفظ شهیدبه معنای اصطلاحی اش تنهادریک سوره آمده است.

(والذین آمنوابالله ورسله اولئک هم الصدیقون والشهداءعندربّهم(۲)والذین آمنوابالله ورسله)کسانی که ایمان به خداورسولان خدادارندآنان صدّیقند«والشهداءعندربّهم»:شهیدان نزدپروردگارشان-ند،یعنی شهیدان اصطلاحی ، یعنی آنهایی که در معرکه جنگ شهید می شوند .

شهید اصطلاحی نیز خدابراو نعمت را تمــام کرده ، چه نعمتی از این بالاتر ! والشهداء عند ربّهم –وشهیدان نزدپروردگارشان _ند- آیا نعمتی از این بالاتر هست ؟ مگر خود آقا امام حسین در دعای عرفه ندارند « ما ذا وجد من فقدک وماذافقدمن وجدک » . خدایا چه چیزی یافت هر که تو را از دست داد و هر که تو را یافت چه از دست داده . پس شهید که نزد پروردگار است همه چیز دارد . نعمت بر او تمام است . الله اکبر !!! خدا بر امام حسین نعمت را تمام کرده ، هم صدّیق است هم شاهد بر اعمال است و هم شهید اصطلاحی . بلکه سیّد الشهداست ، . آن آیه سوره مبارکه نساء هم که قبلاً تفسیرش از امام صــادق علیه السلام ذکر شد که فرمود : « من النبیین و الصدیقین و الشهداء و الصالحین » . -از پیغمبران و صدیقین شهداء و صالحین – « و حسُن اولئک رفیقاً » ، « النبیین » یعنی پیغمبر ، یعنی رسول اکرم « و الصدیقین » یعنی: آقا امیر المؤمنین و حضرت صدیقه کبری فاطمه زهرا « و الشهداء » ، یعنی آقا امام حسن مجتبی و آقا امام حسین علیهما السلام « و الصالحین » یعنی امامــان از نسل آقا امام حسین علیه السلام « و حسُن اولئک رفیقاً » ، آنان نیکو رفیقانی هستند ، یعنی حضرت حجت امام زمان عجل الله تعالی له الفرج