پایگاه اطلاع رسانی استاد غلامحسین خالقی
ولکم فی الارض مستقرّ ومتاع الی حینٍ
وبرای شما در زمین محلّ اسقراری وبهره وری است تا زمانی.
حال که اسقرارگاه ما در زمین است؛ ازخدا خواهیم که درکجا مستقر شویم؟
پاسخ این سئوال در این دعاست:
«اللهمّ اجعل قلبی بارًّا و رزقی دارًّا و اجعل لی عند قبر نبیّک مستقرًّا و قرارًا».
بارخدای من قلب مرا نیکوکار گردان؛ و رزق مرا فراوان و برای من نزد قبر پیغمبرت قرارگاه قرار ده تا آن جا قرار گیرم!
بی قراری خانه ی دوّم وحی
و چون بضعه الوری فلذه کبد المصطفی و قلبه و روحه و زوجه سیّد الأولیاء علی المرتضی و أمّ الحسنین و الزّینبین فاطمه البتول صلوات الله علیهم اجمعین برای ادای رسالتش و ابلاغ کلامش از خانه به مسجد حرکت نمود خانه بی قرار از فراقش شد کی آرام گرفت؟ آن گاه که به خانه برگشت! به این سه عبارت درحدیث خطبه ی فدکیّه بنگر:
«و علی علیه السلام یطّلع طلوعها و یبتظر رجوعها فلمّا استقرّت بها الدّار»
وعلی علیه السلام منتظر طلوع دوباره ی خورشیدش بود و انتظار رجوعش را داشت؛ پس وقتی که خانه به وی استقرارپیدا کرد!
قرارخانه ی من توئی زهرای من توخورشید درخشانی توماه تابانی
واین جاست که مولایمان صاحب الزمان عجَّ مسکنش درغیبتش مدینه ی منورّه است.
امام صادق علیه السلام:
«لابد لصاحب هذا الامر من غیبه و لا بدله فی غیبته من عزله و نعم المنزل الطیبه و ما بثلاثین من وحشه »
بناچار برای صاحب این امر غیبتی است؛ وبناچار برایش در غیبتش یک نوع کناره گیری است و خوب منزلی است «طَیبه»{یعنی مدینه ی طیبه}وباوجودسی نفر وحشتی نیست.