پایگاه اطلاع رسانی استاد غلامحسین خالقی
تفسیر مهدوی آیات سوره بقره (آیه ۲۵)
« و بشّر الّذین امنوا و عملو الصّالحات انّ لهم جنّات تجری من تحتها الانهار کلّما رزقوا منها من ثمره رزقاً قالوا هذا الّذی رزقنا من قبل و اُتوا به متشابهاً و لهم فیها ازواجٌ مطهّره و هم فیها خالدون»
و مژده ده آنان را ایمان آورده اند و عمل شایسته انجام داده اند اینکه تنها برای آنهاست باغهایی که از زیر درختانش نهرها جاری می شود هر زمان از آن باغها میوه ای روزی شدند گویند این همان است که از قبل (پیش از این زمان) روزی شده ایم و آن در حالیست که شبیه به آن آورده شده اند و تنها برای آنان است در آن باغهای پوشیده از گیاه همسران پاک سرشتی و آنان در این باغها جاویدانند.
بدان ای برادر و خواهر از تمامیّت ایمان و کمال آن ایمان به حضرت حجّت مهدی علیه السلام است و از نفاق و کفر انکار آن وجود مقدّس و مطهّر است زیرا عِدل همتای قرآن حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرموده:
« من اقرّ الائمّه و جحد المهدیّ امامته کمن اقرّ الانبیاء و حجد محمّداً (ص) نبوّته »
هر کس امامان را اقرار نماید و مهدی (ع) امامتش را انکار کند مانند کسی است که اقرار به پیغمبران نماید و محمّد (ص) نبوّتش را انکار کند.
پس به او گفته شد: ای پسر رسول خدا (ص) مهدی کیست؟
امام اینچنین پاسخ گفتند:
« الخامس من ولد السّابع یغبب عنکم شخصه و لا یحلّ لکم تسمیته »
پنجمین امام از نسل هفتمین امام از شما شخصش غایب می شود و برای شما ذکر نامش حلال نیست.
این فرمایش امام که آن را شیخ صدوق در کمال الدین آورده حاوی حدّاقل دو معجزه ی آشکار است.
۱- این عبارت «جحد المهدیّ امامته ، مهدی (ع) امامتش را انکار کند» گویای آن است که عدّه ای اقرار به ولایت حضرت مهدی (ع) خواهند داشت و لاکن امامتش را منکر می شوند مثل بعض مورّخین با اینکه تصریح کرده اند که امام حسن عسکری (ع) صاحب فرزند است و تصریح به محلّ تولّد آقا می کنند اما منکر امامتش می شوند بر خلاف عدّه ای دیگر که عین شیعه ی امامیه اعتراف به هم ولایت آقا و هم امامت و هم غیبت آن حضرت دارند.
۲- عبارت «الخامس من ولد السّابع ، پنجمین از نسل هفتمین» نشانگر آن است که هفتمین امام یعنی موسی بن جعفر علیه السلام مهدی موعود نیست بلکه مهدی موعود پنجمین امام از نسل امام موسی کاظم (ع) است.
حال ای عزیز زمانیکه اعتقاد به حضرت نهفته ی در این آیه مبارکه است پس سعی کنیم به میوه ی این ایمان یعنی عمل صالح برسیم آن هم همه ی صالحات شایسته های از اعمال. وه چه زیباست این سخن: «عملوا الصّالحات ، صالحات را انجام داده اند» چیزی که در آن فساد راه ندارد. در حسن و خوبی خالص. صالح (خوب) با سیّی (بد) آمیخته نیست. خالص برای خداست. ریاء، خودنمایی و مقاصد دنیوی در آن راه ندارد. و اینچنین بودند عدّه ای از اصحاب رسول خدا (ص) مانند حمزه سیدالشّهداء، عبیده بن حارث و … و نیز عدّه ای از اصحاب ائمّه ی اطهار و باید مؤمنان این عصر منتظران حضرت ولی عصر (عج) اینچنین باشند. جز صالح انجام ندهند و هر مسئولیّتی می پذیرند در حوزه ی فقط صالح و حتّی اختراعات و صناعات آنها نیز باید کاملاً صالح باشد. اختراعات و صناعات دنیای غرب خالی از فساد نیست. به قول قرآن: «و منها جائر ، بعضی از این راهها دارای جَور انحراف از حقّ و راه میانه و اعتدال است» صنعت دنیای غرب صنعتی است که لایه ی اُزن را سوراخ می کند. محیط زیست را آلوده می کند. مؤمنان باید صنعت و اختراعی عرضه کنند که صد در صد صالح باشد. شاید سعادتی نصیب شد و در بحث آیات گویای اختراعات سوره نَحل در این زمینه سخنی را تقدیم کنم. (انشاءالله) چرا ما باید صنعتمان اینچنین باشد چون ما قرآنی هستیم و امام ما حضرت مهدی (ع) کسی است که رسول خدا (ص) در حقّش فرموده : «المهدیّ لا یوقظ نائماً و لا یهریق دماً ، مهدی (ع) خوابی را بیدار نمی کند و خونی را نمی ریزد» صنعت عصر آقا اینچنین است. چیزی که موجب سلب آسایش مردم از صدای هواپیما و کشتی ها و قطارها و … نخواهد بود. صنعت بالاتر، بدون دغدغه ی فساد