پایگاه اطلاع رسانی استاد غلامحسین خالقی
پاسخ إمام زمان صلوات الله علیه به دوسئوال مهم إعتقادی
دوگروه ازمدّعیان پیروی إئمّه ی اطهار که ازمسلک حقّ فاصله گرفته بودند یکی غالی بنام مفوّضه ودیگری مقصّر درشناختشان باهم به گفتگو پرداخته بودندسرانجام به این نتیجه رسیدند که کامل بن إبراهیم مدنی رانزدإمام حسن عسکری صلوات الله علیه بفرستند وآنچه راکه کامل ازإمام گزارش می کندفصل الخطاب خویش قراردهند..
حال “کامل”نزدخویش این چنین سئوال یامطلبی آماده می کند:
«لایدخل الجنّه إلّامن عرف معرفتی وقال بمقالتی»
داخل بهشت نمی شودمگر کسی که شناختش-ازامان-مانندشناخت من باشدوبه إعتقادی به مثل اعتفاد من سخن گوید
إدامه ماجرا
کامل گوید:پس زمانی که برسیدم أبی محمدداخل شدم نگاهم به لباس های شیکی أفتاد که برتنش بودپس پیش خودگفتم:
ولیّ خداوحجتش شیک ازلباس هارامی پوشد وبه مادستورمی ذهد که بابرادرانمان مواسات (به دیگران کمک کردن)داشته باشیم وماراازپوشیدن چنین لباسهائی نهی می کند. پس إمام بالبخند فرمود: ودرآن حالت لباسش راازدوذراعش عقب زد پس ناگهان یافتم {مسح خشن أسود}لباسی موئین ازموی بز؛زبر وسیاه پس فرمود:
هذاللّه وهذالکم این مال خداست واین برای شماست.
پس برامام سلام کردم وبه سوی دری که پرده داشت نشستم پس بادوزیدوگوشه ی پرده راکنارزد.
الله اکبر چه دید؟
فإذاأنابفتًی کأنّه فلقه قمرمن أبناء أربع سنین أومثلهاپس ناگهان بانورسی(یاجوان نورسی)روبروشدم که گویا چهارسال یابه مانندآن داشت. پس به من گفت: ای کامل بن ابراهیم.پس ازاین سخن به خودلرزیدم والهام شدم که بگویم:لبّیک یاسیدی به گوش وفرمانم ای آقایم
امام ازمافی الضمیرش پاسخ می دهد:
“جئت الی ولیّ الله وحجّته وبابه تسأله هل یدخل الجنّه إلّا من عرف معرفتک وقال بمقالتک؟
به سوی ولیّ خدا وحجّتش وبابش حرکت نموده ای تاازاو-اینچنین سئوال نمایی:آیا به جزکسی که به مثل تو شناخت دارد وهم عقیده ی باتوست(درجه ازاعتقادش به مثل اعتقادتوباشد. عرض کردم آری
فرمود:إذن والله یقلّ داخلهاوالله إنّه لیدخلهاقوم یقال لهم الحقّیّه دراین صورت بخداقسم داخل شوندگان بهشت کم خواهندبودبخداقسم داخل آن-یعنی بهشت- می شوند قومی که به آنهاحقیّه گفته می شود.گفتم أی آقای من وآنهاکیانند؟فرمود
قوم من محبّتهم لعلیّ یحلفون بحقّه ولایدرون ماحقّه وفضله قومی که ازشدّت محبّتشان به علی(ع)به حقش قسم می خورند ونمی دانندحقّش وفضلش چیست.
سپس-امام-صلوات الله علیه ساعتی ازمن ساکت شدند؛سپس فرمود:جئت تسأله عن مقاله المفوّضه؛کذبوابل قلوبناأوعیه لمشیّه الله فإذا شاء شئنا؛ والله یقول: “و ماتشائون إلّا أن یشاء الله” آمده ایتا از او-یعنی ولیّ خدا وحجّت وبابش-درباره ی گفتارمفوّضه-یعنی آنها که گویندخدایکتا تدبیرعالم رابه انوارمقدّس معصومین واگذارنموده- سئوال کنی؟ دروغ می گویند.بلکه قلوب ماظرفهائی برای مشیـّت خداست پس هرگاه اراده کندما إراده می نمائیم وآن درحالیست که خدای یکتا گوید:وشما نخواهید جز آن چه که خداخواهد.
در اینجا آنچه را که مقصود آقای کامل بود از ملاقات با امام عسکری(ع) و پاسخ سئوالهایش رسید؛ بلکه به امری به لطف خدای بزرگ دست یافت که حتی فکرش هم نکرد و آن دیدار حضرت حجت عجّ بود و شنیدن کلام دلنشینش! پس اگر مرخّص شود جای گلایه نیست.