پایگاه اطلاع رسانی استاد غلامحسین خالقی
هرکه به اوپناه آورد نجات یافت
{وأمن من لجأ الیکم=هرکه به شما پناه آورد ایمن شود/خط أمان رسد هرکه را به شما آورد}(زیارت جامعه کبیره)
فضل بن شاذان نیشابوری ثقه ی جلیل القدرکه گویا صاحب صدوهشتادکتاب تصنیفی بوده واز اصحاب امام جواد علیه السلام که درعصر مولا امام عسکری به عالم بقاإرتحال می نمایدگوید:ماراحدیث کرد ابراهیم بن محمّدبن فارس نیشابوری:وقتی که والی “عمرو بن عوف تصمیم جدّی به قتل من گرفت ترسی بزرگ برمن غالب شد پس با خانواده ام خداحافظی نمودم وبه سرای ابی محمّدعلیه السلام روی آوردم تابا او خدا حافظی نمایم؛ ومی خواستم فرارکنم!
چه صحنه ی عجیبی؟!
پس همینکه براو داخل شدم دیدم پسری کنار اونشسته صورتش انچنان می درخشید که گویا ماه شب چهارده است!پس آنچنان از زیبائی چهره ودرخشش مبهوت شدم که نزدیک بود قضیّه خود رافراموش کنم پس{آن زیبا روی }گفت:
«یاابراهیم لاتهرب فإنّ اللّه سیکفیکَ شرّه»
ای ابراهیم فرار نکن پس خدای بزرگ بزودی بدیش را دفع می کند.پس گفتارش برتحیّر(حیرت زدگیم) افزود.پس به ابی محمد عرض کردم:آی آقایم ای فرزند رسول خدا “من هذا” این عزیز کیه که ازما فی الضمیرمن به من خبر داد امام فرمود:هوابنی وخلیفتی من بعدی(اوپسر من وجانشین من ازبعد من است
ایشان وقتی که از نزدامام بیرون می آید عمویش به اوخبر می دهد که”معتمد” (خلیفه عباسی) برادرش رافرستاده وبه اودستور داده “عمرو بن عوف”رابه قتل رساند.
الحمد لله کما هوحقّه